De vreugde in Israël en Gaza is groot. Er is een vredesakkoord gesloten. Het is nog pril, het wordt in een aantal stappen uitgevoerd. Het is begrijpelijk dat de partijen elkaar na wat er de afgelopen twee jaren is gebeurd, niet vertrouwen. Het akkoord ontstond dan ook onder grote druk. De druk van de verwoestende oorlog, waardoor Hamas ongetwijfeld snakt naar rust. En druk van de Amerikaanse president Trump op Israël. Zijn leiderschap heeft dit dan toch maar voor elkaar gekregen. Trump heeft een groot ego. Sommigen zeggen dat hij heel graag in aanmerking zou komen voor de Nobelprijs van de vrede. Dit eigenbelang zou zijn drijfveer zijn om zo veel werk te maken van de vrede in het Midden-Oosten.
"Leiders die niet gediend willen worden maar dienstbaar zijn, zijn tot zegen"
Wij mogen aan het eind van deze maand naar de stembus om een nieuwe regering te kiezen. De regering die we hadden is voortijdig gevallen, omdat er te weinig onderlinge samenhang tussen de partijen is. Maar wat ook een rol speelde is gebrekkig leiderschap. Als partijleiders grote ego’s hebben en het landsbelang ondergeschikt maken aan het belang van de eigen partij of van zichzelf, komt dat het samen regeren niet ten goede.
In De Wekker treft u momenteel een serie aan over leiders in de Bijbel. Deze keer een tweetal dat twee soorten leiderschap laat zien. Leiders die niet gediend willen worden maar dienstbaar zijn, zijn tot zegen. Het is een Bijbelse plicht om voor de overheid te bidden. In het bijzonder mogen we dat wel doen voor politici die Christus dienen.
