Een rijke Christus voor een arme zondaar. Dat is een klassieke uitdrukking die vaak wordt gebruikt om de inhoud van de prediking aan te duiden. Uitdrukkingen hebben altijd het risico van slijtage: dat je de woorden gebruikt zonder de inhoud te beseffen. Maar slecht gebruik los je niet op met afschaffing, maar met goed gebruik. Christus’ overvloed wil ons verlangend maken; en zicht op Hem laat je ook je eigen geestelijke armoede zien.
Een arme Christus voor een rijke zondaar – dat keert de uitdrukking om. Toch zijn dat de woorden die Paulus gebruikt: ‘Want u kent de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij omwille van u arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat u door Zijn armoede rijk zou worden’ (2 Kor. 8: 9). Dat heeft in 2 Korinthe 8: 9 niet alleen met geestelijke armoede en rijkdom te maken, maar ook heel concreet met het geven voor een collecte. In onze kerken zitten veel meer mensen die het financieel goed hebben dan echt armen. Tegelijk dreigt er in de wereld op allerlei gebieden schaarste. Wat betekent de armoede van Christus voor ons, rijke westerlingen?
Wij zijn niet graag arm, financieel noch geestelijk. Maar rijken worden met lege handen weggezonden, zingt Maria al. Hongerigen worden verzadigd. Wat hebben wij te verwachten als we ons geefgedrag onderzoeken? Wat hebben wij te verwachten als we ons hart onderzoeken? Kerstfeest met Christus’ armoede is pas rijk!
