‘Wil je een kort artikel schrijven over een boek dat jou gevormd heeft en inspireert om jullie werk in Noordoost-Groningen te doen?’ was de vraag. Gelijk kwam het boek Gods hart voor kinderen in mijn gedachten. Het gaat over de roeping die Johan en Jeannette Lukasse kregen voor het werken onder straatkinderen in Brazilië. Natuurlijk is dat een heel andere situatie dan de situatie in Noordoost-Groningen. Maar zoals God in hun leven werkte, zo werkt Hij nog steeds.
Ik las het boek in mijn tienertijd, de periode waarin ik op zoek was naar God. Zou Hij echt bestaan? Waarom is Híj de echte God – en niet Boeddha of Allah? Mijn ouders gaven mij een gedegen inhoudelijk-christelijke opvoeding. De Heidelbergse Catechismus heb ik meerdere keren uit het hoofd mogen leren. Eerbied voor God, ontzag voor Zijn heiligheid en dankbaarheid voor Zijn genade in Christus vormden het water waar de spons van ons gemeente-zijn mee doordrenkt was. Ik voelde de liefde voor God in de mensen om mij heen. Maar … ik voelde God Zelf niet. De wonderen in de Bijbel en de manier waarop God daarin met mensen sprak, zag ik nú niet. Maar ik kon niet geloven dat de God van de Bijbel nu anders zou zijn. Want als dat zo was, dan zou de God van mijn voorouders, zacht gezegd, ingeslapen zijn.
Ergens in die zoektocht kreeg ik het boek Gods hart voor kinderen in handen. Dat was met recht life-changing, levensveranderend. Want in dit boek zag ik een God die óók in deze tijd merkbaar spreekt. In eerste instantie was ik een beetje terughoudend vanwege de wat charismatische onderstroom in het boek. Wij leerden thuis kritisch na te denken over stromingen die ‘anders’ waren (toentertijd een reden om mijn vader te plagen met de opmerking dat hij geloofde in één heilige, algemene, Christelijke Gereformeerde Kerk …). Maar het sceptische kon ik al snel naast me neerleggen, want ik wist tijdens het lezen: dit is de God van de Bijbel. Dit is de God van nu.
Het mooie vind ik dat in het boek van Jeannette Lukasse grootse wonderen en diepgaande worstelingen elkaar afwisselen. Het moment dat duizenden vissen aanspoelen op het strand, net wanneer geld en voedsel aan het opraken zijn, liet me zien dat de Heere ook in deze eeuw nog wonderen doet. De manier waarop Jeannette op God vertrouwt en met Hem spreekt, en de manieren waarop God haar antwoordt, leerden mij hoe ik met Hem in relatie kan staan. Het maakte me alert op manieren waarop de Heere met mij wil communiceren. Tegelijk leerde ik dat het volgen van God dóórzetten betekent. Het betekent strijd, zelfverloochening, eenzaamheid en vervolging. Maar ook: zóveel ongelooflijk mooie overwinningen door en voor het Koninkrijk van God!
Nu ik het boek nog eens doorlees, zie ik meerdere overeenkomsten tussen het proces dat de Heere met familie Lukasse is gegaan in hun roeping voor Brazilië, en het proces dat Hij met ons gaat in het iets dichter bij huis gelegen Groningen. Geweldig om te zien dat de machtige, heilige God van de Bijbel lééft. Hij blijft dezelfde; gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid!
Christa Noteboom-de Kruif is getrouwd met Bert en moeder van drie kinderen in de leeftijd van 9 tot 17 jaar. Begin 2023 zijn ze door hun thuisgemeente, missionaire gemeente ‘De Wegwijzer’ in Almere, uitgezonden om missionair werk op te zetten in Noordoost-Groningen. Meer informatie kunt u vinden op de website, www.geloofingroningen.nl.
