Wij kunnen niet zonder kleding. Het is opvallend dat de kleren van Jezus een grote rol spelen in het lijden en sterven van Jezus.
In de kruisiging van Jezus hebben Zijn kleren een belangrijke plaats. Jezus is naakt aan het kruis gespijkerd en Hij heeft er zonder enig bedekkend kledingstuk aan gehangen; evenals de beide andere kruiselingen links en rechts van Hem. De Romeinen hingen kruiselingen geheel naakt aan het kruis.
Het is een tere zaak. We kunnen er slechts met de grootste eerbied over spreken. De Heiland was naakt aan het kruis. De volle schande en schaamte is over Jezus uitgegoten. Hij heeft alles moeten dragen en verdragen. Niets bleef Hem bespaard. Jezus heeft werkelijk alles prijsgegeven om een Zaligmaker van zondaren te kunnen zijn. Alle bescherming viel voor Hem weg. Hij had geen enkel recht op respect en medelijden.
In het kruislijden van Jezus gaat het om ons. Het eeuwig behoud van zondige mensen is hier in het geding. Met het Evangelie van een ontklede Jezus aan het kruis, hangend tussen twee naakte bandieten, moeten wij het doen.
De soldaten die Jezus kruisigden, hadden dus van de drie gekruisigden de kleren in bezit gekregen. Dat was een bestaand gebruik. De soldaten mochten houden wat er nog over was van de bezittingen van de mensen die ze aan het kruis sloegen.
Van de kleren van Jezus maakten ze vier delen. Voor elke soldaat één deel. Eerlijk verdelen. Maar toen was er nog één kledingstuk van Jezus dat niet in vieren verdeeld kon worden. Als ze dat zouden scheuren, had niemand er wat aan. Het was het onderkleed van Jezus. Je kunt het een soort rok noemen, maar het was een kleed uit één stuk geweven, zonder naad. Het werd meestal gemaakt van wol of linnen. Aan het feit dat het kleed uit één stuk geweven was, moeten we geen aparte betekenis hechten en geen fantasie op loslaten. Het was een gewoon kledingstuk, niet bijzonder duur of zo. Het was wel een goed kledingstuk. Men kon toen in Israël mooi weefwerk maken.
De soldaten zeiden tegen elkaar: Laten we loten om dit kleed. Wie het dan krijgt, heeft er nog een hele tijd wat aan.
En dan het meest opvallende in de tekst. Johannes legt grote nadruk op het gegeven dat hiermee de Schrift wordt vervuld. Woorden uit Psalm 22 (vers 19) gaan in vervulling.
Uit de hele geschiedenis van het volk van God in het Oude Testament wordt alles samengepakt op die ene kruiseling: de naakte Here Jezus Christus. Zonder deze Christus, in deze gestalte, zonder dit kruis, zullen wij de werkelijkheid van onze wereld en onze tijd en van ons eigen leven nooit kunnen peilen en verstaan.
Wij hebben een Borg nodig, iemand die helemaal voor ons instaat. Die voor ons alle schande en schaamte heeft gedragen en die de vloek over onze zonde heeft weggenomen. Hij heeft ook onze naaktheid gedragen, die blootheid waarin wij niet tevoorschijn kunnen komen. Hij heeft alles gedragen.
En dan gaat de heerlijkheid van God voor ons open. Dan ontstaat er nieuwe vreugde. Hier
vinden we troost. Hier is een kracht die meegaat, omdat Jezus leeft. En dan zullen alle gelovigen eenmaal bekleed worden met de witte klederen. Eeuwige vreugde zal hun deel zijn: de blijvende vrucht van het Borgwerk van een ontklede Jezus aan het kruis.
