127e jaargang, 8 juni, nr.12

Dat gij verjongd wordt door de geest van uw denken, en de nieuwe mens aandoet, die naar (de wil van) God geschapen is in waarachtige ​gerechtigheid​ en ​heiligheid, Efeze 4: 23 en 24

‘Ja, hoe zit dat dan nou eigenlijk, waarom moeten we in de kerk nou eerst trouwen? Ennuh: wat is nou eigenlijk het verschil tussen de kinderdoop en volwassendoop? En waarom moest Jezus nu eigenlijk sterven, das toch onnodig?’ Zomaar wat vragen die je van mensen, jongeren en ouderen, kunt krijgen. In gesprek of op de discipelschapcursus. Weten we nog, waar we in geloven?

Vroeger mocht er soms niks gevraagd worden: ‘dat soort vragen beantwoorden we hier niet, meisje’, kreeg een gemeentelid ongeveer 40 jaar geleden te horen… Ze stelde een eerlijke vraag. Het heerlijke van de jeugd is nou dat ze onbekommerd vragen. Op zoek naar antwoorden. De generatie jongeren die er aan komt is een generatie die graag eerlijke antwoorden wil. Op internet is alles te vinden, overal is wel een filmpje bij te krijgen. Maar wat geloof ik nou, en waar sta ik nou voor?

Daarom is het belangrijk om vragen te blijven stellen. Open te staan. Na te denken: he, wat zeggen we dan met elkaar? Misschien dat we als kerk daar blijkbaar ook niet altijd in geslaagd zijn om de oude boodschap voor vandaag weer over te brengen. Dat getuige het aantal jongeren dat mij wel eens mailt, belt of appt met de vragen zoals hierboven. Je zou toch zeggen: maar over de doop en huwelijk en het kruis, daar is toch over gesproken op de catechese, en thuis en in de preek… Blijkbaar heeft dat niet beklijfd. En moeten we ons afvragen of we het nog wel duidelijk over weten te brengen wat nou het goede nieuws is van Gods Rijk.

In Efeziërs 4: 23 staat: laat je verjongen. Waarom? Als je oud wordt, wordt ons lijf stram en starrer. Maar ons hoofd, ons denken, en ons hart ook. We weten toch wel hoe het zit. En we gebruiken de vaste woorden en zinnen die door de jaren zijn ingesleten. Soms raak je dan ook iets van de verwondering en het enthousiasme en de blijdschap kwijt. Maar het heerlijke van jong zijn is nou: dat we op ontdekking mogen gaan, en schatgraven in dat Woord van onze God. Daarom staat hier: laat je verjongen. In Psalm 103 lezen we dat God ons de jeugd wil teruggeven. Wil God dan geen oude mensen? Moet alles maar jong en hip zijn? Daar gaat het hier niet om. Maar om: jong van geest blijven, doordat Gods Geest je aanwakkert. Je vol passie en enthousiasme laat zoeken naar de volle breedte en diepte van wie God is.

Vragen en elkaar bevragen: dat is belangrijk. Of je nu oud bent of jong. Blijf zoeken in het Woord. Laat vragen maar komen. Als gemeente ben je samen onderweg achter Jezus aan. We zijn er dus niet, er is geen status quo. Je belijdenis is niet het eindpunt van je geestelijke carrière, maar eerder het beginpunt. Op allerlei momenten in ons leven kunnen ons vragen toekomen. Wees niet bang om ze te stellen. En wees niet bang om ze met elkaar te beantwoorden.

In de Bijbel zien we ook allerlei mensen opzoek naar antwoorden. Het boek Job, in de Psalmen, maar ook leerlingen rondom Jezus stellen Hem allerlei vragen. Blijf nou maar zoeken. Blijf je verdiepen in dat heerlijke Woord dat God gegeven heeft. Train je als kerk, predikant, ouderling, catecheseleider, ouder, gemeentelid erin om duidelijke eerlijke antwoorden te geven. Dan blijven we jong, ja: jong van Geest.

Ds. Bram Hofland is predikant in Emmeloord