Skip to main content

‘Het hart van een mens overdenkt zijn weg, maar de HEERE bestuurt zijn voetstappen’. Spreuken 16:9                      

Mijn weg overdenken
Onze levensweg overdenken: daar zijn we allemaal van tijd tot tijd mee bezig. Soms in de vorm van terugkijken, maar misschien vaker in de vorm van vooruitkijken. We zijn benieuwd hoe ons leven verder zal gaan. En als het even kan, proberen we zelf de regie te houden. We wikken en wegen, in allerlei situaties.
Buiten de leiding van de Heilige Geest om leef je alsof je het allemaal zelf moet klaarspelen.
Maar dan hebben we niet door dat ons verstand geen goed kompas meer is. Het is door de zonde verstoord geraakt.
Is het dan verkeerd dat je je levensweg overdenkt? Nee, zeker niet. Dat zit in ons. Daarom zegt de tekst ook: ‘het hart van een mens overdenkt zijn weg’. Het hart, dat is het geestelijk klokhuis van ons bestaan. Dan voelen we wel aan hoe belangrijk ons hart is. En dat dáárom de Bijbel zegt: je moet een nieuw hart hebben. Een nieuw hart: dat is een hart dat aan de Heere Jezus verbonden is. Je oriënteert je op Hem Die Zijn leven voor je gaf; Die gestorven is voor al jouw verkeerde keuzes. Geloven is ook: Hem volgen, op de weg die Hij wijst.
Betekent dat dan dat je niet meer nadenkt? Dat je geen plannen meer maakt? Nee, want daar is op zich niets mis mee. Maar je gaat vragen: ‘Heere, past het in Uw grote plan? Dient het Uw Naam, Uw Koninkrijk?’

Een begaanbaar pad
Dan kan het ook niet anders, of de Heere bestuurt in liefde uw voetstappen. Wie Hem op Zijn Woord vertrouwt en vaart op het kompas van Zijn beloften, kan daarvan op aan.
Die troost mag je dan ook beleven als het anders gaat dan je zou hopen of denken. En hoe vaak gebeurt dat niet in ons leven? Maar wie Hem leert volgen, weet het: Hij baant meer dan eens een weg dwars door de zee heen. Zoals Hij Israël een pad gaf dwars door de Rode Zee heen.
Levend door het geloof mag ik weten: de Heere leidt alle dingen in mijn leven naar Zijn doel. We gaan de lijnen in ons leven zien bij het licht van de Heilige Geest, de grote Gids op mijn pad.
Nee, niet dat we op alle vragen een antwoord krijgen. Het kan soms levensgroot voor je staan, die vraag: Waarom? Maar dan leren we ook een andere vraag stellen: waartoe? Met andere woorden: met welk doel gebeurt dit?

Waar kom ik op uit?
Als we erop vertrouwen dat de Heere onze voetstappen bestuurt, wekt dat verwachting voor de uitkomst, ja, voor de toekomst. Het licht van de grote toekomst van Christus valt dan over mijn levensweg Als de Heere mijn voetstappen bestuurt door Zijn Geest, plaatst Hij ze in het voetspoor van Christus. De Heere Jezus ging voor en is dwars door Zijn lijden heen in de eeuwige heerlijkheid bij God gekomen. Als mijn voetstappen in Zijn spoor gaan, komen ze daar óók uit.
Is dat perspectief ook het uwe?  Als wij in al ons piekeren en puzzelen, in ons overdenken de Heere buitensluiten, niet met Hem rekenen, komen we verkeerd uit. Maar wat een zegen als ik, bij al mijn wikken en wegen over mijn levensweg, het roer in Zijn handen geef en laat. ‘Laat Hem besturen, waken; ’t is wijsheid wat Hij doet.’

 

 

Weergaven: 30