Lezen: 1 Thessalonicenzen 1: 1-10
Voor u ligt het eerste deel van een Bijbelstudie van drie delen over Paulus’ eerste en gelijk oudste brief aan christenen, en wel de jonge christengemeente Thessaloniki in Macedonië, Griekenland. Paulus schreef deze brief ongeveer 50 na Christus vanuit Korinthe. Niet alleen de Thessalonicenzen mochten ervan leren in hun gemeente, wij mogen dat ook. Hoe belangrijk!
De christengemeente in Thessaloniki was ontstaan nadat Paulus, Timotheüs en Silas in korte tijd het Evangelie hadden mogen brengen in deze handels- en havenstad. Vanwege geduchte tegenstand van Joden die daar woonden, moesten ze de stad alweer snel verlaten. Maar Paulus maakte zich zorgen over de gemeente en stuurde Timotheüs terug om poolshoogte te nemen. Als Timotheüs bij Paulus terugkomt, is Timotheüs op enkele zaken na, behoorlijk positief over de gemeente. Paulus besluit een brief te sturen.
Hoge score
De meeste lezers zullen de internetsite ‘Booking.com’ wel kennen. Je kunt via deze site gemakkelijk een hotel boeken. Bij de informatie over de hotels vind je ook waarderingscijfers die eerdere gasten gegeven hebben. Deze cijfers blijken nogal belangrijk te zijn voor de boekingsresultaten per hotel. Een hotel met maar een ‘zesje’ is een ander verhaal dan een hotel dat een ‘negen’ krijgt.
Als Paulus een Booking.com-achtige site van de door hem gestichte gemeenten zou hebben bijgehouden, dan zou er bij de ingang van de kerk van Thessaloniki een bordje gehangen hebben met wel een ‘8,5’ erop, dacht ik. Je zou als gemeente maar een mail of brief van Paulus krijgen die zo begint als deze brief. Je krijgt niet bepaald de indruk dat het om een ingedutte gemeente gaat. Integendeel, het bruist er.
Een bruisende gemeente
Zo heeft Paulus het in vers 3 over het werk van hun geloof. Het bleef niet bij een theorie of mening, maar actie maakte hun geloof zichtbaar en hun geloof had gevolgen. Vervolgens heeft hij het over de inspanning van hun liefde. Dat leverde werk aan de winkel op, vroeg investering in elkaar, kostte veel tijd en leverde versleten zolen op. Vervolgens heeft Paulus het ook nog over hun volhardend hopen. Zou dat niet zoiets geweest zijn als het hebben van een groot vertrouwen dat de verdrukking, de keizer te Rome, de jaloerse Joden niet het laatste woord hebben, maar Jezus? Vast wel.
In vers 6 schrijft Paulus dat de Thessalonicenzen navolgers van hem, Silas en Timotheüs en van de Heere geworden zijn. In de grondtaal, het Grieks, lezen we iets dat lijkt op ‘imitator’. De Thessalonicenzen waren geen ‘meelopers’ van Jezus, maar ze imiteerden Hem, leefden Hem na, spraken zoals Jezus sprak, deden en lieten zoals Jezus deed en liet. En dat alles terwijl ze vervolgd werden! En dat alles dan ook nog met blijdschap!
In vers 7 schrijft Paulus er verder over door dat ze voorbeelden voor heel Griekenland waren geworden om na te volgen. Ze waren eigenlijk ‘rondlopende Bijbels’, een ‘rondlopend Evangelie’ geworden. Dat bedoelt Paulus in vers 8 toch als hij daar schrift: ‘Want van u uit heeft het Woord van de Heere luid geklonken …’.
Verder schrijft Paulus in vers 9 dat de Thessalonicenzen maar bezig bleven zich te bekeren. Zo staat het er in het Grieks. Ze waren voortdurend bezig met de vraag of ze nog wel bij de Heere Jezus schuilden en zo te sterk zouden zijn voor de afgoden. Reken erop dat de afgoden toen in Thessaloniki ook al een verzoeking waren. Ze zullen er wel, net als nu, ook in allerlei soorten en maten geweest zijn. Satan zat toen ook niet stil. En de mensen waren als nu, zwak en snel tot zonde te verleiden. Maar de gemeenteleden van Thessaloniki waren er scherp op.
Eén ding wilden ze in Thessaloniki volgens Paulus: Slaaf van de levende en waarachtige God zijn. Dat schrijft hij ook over hen in vers 9. Slaaf van God zijn? Gaat dat niet te ver? Heeft Paulus het daar echt over? Ja, dienen, ‘doulein’ in het Grieks, betekent ‘slaaf zijn’. Het maakt Paulus zo dankbaar! Paulus weet er persoonlijk ook alles van af. Wat is er beter dan bevrijd zijn van satan en zijn afgoden, en slaaf zijn van de God van bevrijding, van de eeuwige redding, … van Jezus, de grote Verlosser en Overwinnaar van satan met al zijn macht.
Als Paulus inderdaad een soort booking.com voor kerken gehad zou hebben, dan zou Thessaloniki hoog scoren. Wat een gebruis daar!
Het geheim
Paulus schrijft er ook over waar al dat bruisen in de jonge gemeente, en dat tegen alle verdrukking en verleiding van satan in, vandaan kwam. En dat voelt aan als een spannend geheim. Als je de tien verzen goed leest, weeft Paulus het er eigenlijk doorheen. Je kunt er zomaar overheen lezen. Maar plak vers 5a en 6b maar aan elkaar, dan krijg je: ‘Want ons Evangelie is niet alleen met woorden tot u gekomen, maar ook met kracht van de Heilige Geest en met volle zekerheid […] toen u het Woord aannam …’. Het geheim van de Thessalonicenzen was dat ze Jezus’ Evangelie, en dat is Jezus Zelf, als plaatsvervangende Betaler van hun zondeschuld, als Verzoener met de hemelse Vader, als Verlosser uit satans zondemacht persoonlijk aangenomen hadden. Het geheim is ook dat ze de kracht van de Heilige Geest ontvangen hadden, toen Paulus en zijn medewerkers het Evangelie daar brachten. Vanaf toen werd het in alles bij de Thessalonicenzen: ‘Niet ik, maar U, Drie-enige God’. We lezen in vers 4 dat de Vader hen uit het enorme heidendom had uitgekozen om door de Zoon verlost te worden en door de Heilige Geest bruisend vernieuwd te worden. De Thessalonicenzen hadden het aangenomen, zoals je een genezend medicijn van de dokter aanneemt, zoals je de hand van de reddende brandweerman aanpakt in een huis in lichter laaie. Eigenlijk lees je dit geheim al in de aanhef van de brief, in vers 1: ‘… aan de gemeente van de Thessalonicenzen, die in God de Vader en de Heere Jezus Christus is.
En het ging me toch bruisen in Thessaloniki! Deze gemeente zou van Paulus zeker een sticker met een hoog Booking.com-cijfer op de deur krijgen als hij er ook zo’n systeem voor de gemeenten op na gehouden had. En dat uit enkel genade.
Bruisend gemeente zijn
Een Bijbelstudie zonder een toepassing is een gemiste kans, zeker in een landelijk blad als De Wekker. Graag giet ik de toepassing in de vragende vorm. De vragen zijn persoonlijk bedoeld, maar ook bedoeld om ze te stellen in het midden van de gemeente, op kerkenraden, in wijkkringen, groeigroepen, clubs en verenigen. Kijk maar eerlijk in de spiegel. Laat het maar ontdekkend zijn. Het geheim tot meer bruisen ligt voor elke gemeente klaar …
Bruist het in uw gemeente …?
- van trouw zijn aan alles van groeigroep, catechisatie, tot kerkdiensten, samen met uw kinderen?
- van geloofsactie-met-handen-voeten-mond-en-oren-en-gevouwen-handen?
- van liefde in de praktijk binnen en buiten de deuren van uw kerkgebouw?
- van eeuwige hoop, ondanks zoveel andere dingen in het leven?
- van pure navolging van de Heere Jezus?
- van Jezus’ Evangelie voor zondige, verloren mensen die zonder Jezus de eeuwige dood wacht?
- van doorlopende, dagelijkse bekering?
- van dienen van de ene levende en waarachtig God en Zijn Koninkrijk?
Hoe is het met uw antwoorden? Het geheim tot een bruisen, ligt voor elk gemeentelid en elke gemeente klaar. Daarvoor heeft u één vraag te beantwoorden en niet meer, en dan wel met een ‘ja’. De vraag is heel persoonlijk, namelijk of iedereen al met persoonlijk geloof het Evangelie van de Heere Jezus, en dat in de kracht van de Heilige Geest, heeft aangenomen? Dan mag u veel ‘bruisen’ verwachten.
Ds. Wim-kees van Slooten is predikant te Mussel
